Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

15-06-13 live στη Κρητη




«ΧΩΡΙΣ ΜΟΥΣΙΚΗ  Η ΖΩΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ»   Φ.ΝΙΤΣΕ

Όταν πρωτοσκάσαμε  κάποιοι από εμάς στα live του υπόγειου ήχου ,εκεί κάτω από την υπόγεια διάβαση,  και κοζάραμε τη φάση , συναισθήματα οικειότητας μας πλημμύρισαν και στα καπάκια νιώσαμε τη φάση σαν να είναι δικιά μας. Από τότε και μετά προσπαθήσαμε να στηρίξουμε τη φάση , να μιλήσουμε με crew, να ενθαρρύνουμε πιτσιρικάδες ,να κουβαλήσουμε ήχο και μπύρες, να είμαστε εκεί στην ώρα μας, έτσι ώστε να φτιάξουμε μια φάση να ακούμε τη μουσική που μας αρέσει χωρίς να χρειάζεται να μπλεκόμαστε με μαγαζάτορες, με μπράβους, πόρτες και ένα σωρό αηδίες που πάντα προσπαθούσαμε να ακυρώσουμε. 

Εν τέλει μετά από πολλά τσιγάρα , μπύρες ,πολλή καλή hip hop μουσική και ένα ταξίδι με το καράβι έπεσε μια καινούρια ερώτηση-πρόταση στο τραπέζι : γιατί να μη στήσουμε ένα live σαν αυτά στην Κρήτη;  Πρέπει να ομολογήσουμε όμως ότι ουσιαστικά όλα τα αλάνια, οι λύκοι και οι ύαινες από το νότια μας αγκαλιάσανε και μας βάλανε κι αυτοί πρίζα με τη σειρά τους.
Τα χαρακτηριστικά της φάσης γνωστά: ανοιχτά mics, dj's, spray στη τσάντα, λούπες- μπάσα που τραντάζουν τη ψυχή και μια περίσσια δόση τσαμπουκά και σεβασμού. που απαιτεί ο δρόμος.
 Βλέπετε δε ζητάμε άδεια για να κάνουμε εκδηλώσεις, θεωρούμε ότι ο κόσμος , οι δρόμοι, οι πλατείες μας ανήκουν, δεν έχουμε καταστατικά δεν ενημερώνουμε τα «στρουμφάκια» , ούτε τους φιλήσυχους πολίτες για να περάσουμε καλά. Περνάμε καλά όταν τους χαλάμε τη συνταγή των πόλεων νεκροταφείων που έχουμε εγκλωβιστεί.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε αγώνες άλλων κοινωνικών ομάδων ενάντια στις αδικίες που τους επιβάλλονται. Κοιτάμε με ένα σαρδόνιο χαμόγελο τους υπόλοιπους εγκλωβισμένους στα γκέτο της Γαλλίας, τους εξεγερμένους της Τυνησίας,  και τα αλάνια των δυτικών προαστίων της Αθήνας . Επί της ουσίας ψάχνουμε να βρούμε τη μαγιά για να αλλάξουμε την ιστορία χρησιμοποιώντας τη μουσική σαν όχημα. Φυσικά δε χρειάζεται μόνο μουσική αλλά είναι μια αρχή, ας δούμε ποιοι είμαστε, ας δούμε που πάμε κι ας προετοιμαζόμαστε για τα καλύτερα.

ΥΓ  Αν η μισή μας καρδιά είναι στη Κρήτη...
       η άλλη μιση χτυπά δυνατα στους εξεγερμένους δρόμους της Τουρκίας...







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου